1
دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم و مهندسی آبخیز، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران.
2
دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت و کنترل بیابان، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران.
چکیده
بیابان ها برای انسان ها شناخته شده است، اما واژه بیابان زایی همیشه مفهومی مبهم بوده است. در کنوانسیون سازمان ملل متحد بیابان زایی به عنوان تخریب زمین در مناطق خشک، در نتیجه عوامل مختلفی از جمله تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی ایجاد می شود، تعریف شده است. این تعریف که در سراسر جهان برای توصیف بیابان زایی و اثرات آن مورد استفاده قرار می گیرد، باعث بررسی دقیق تعاملات دو طرفه بین اقلیم و بیابان زایی می شود. تاثیر بیابان زایی بر اقلیم عمدتاً از منظر تغییرات کاربری و پوشش زمین که منجر به تخریب زمین می شود، توصیف شده است. دانش ضعیف از پیوند بین بیابان زایی و تغییرات اقلیمی، بودجه تسهیلات جهانی محیطزیست برای پروژه های ضد بیابان زایی و تحقق هم افزایی بین کنوانسیون مبارزه با بیابان زایی (CCD) و کنوانسیون تغییرات اقلیمی (FCCC) را محدود می کند. همگرایی بیشتر بین تحقیقات در این دو زمینه می تواند بر این محدودیت ها غلبه کند، دانش ما در مورد بیابان زایی را بهبود بخشد و از چهار حوزه مطالعات تغییرات اقلیمی بهره مند شود: ارزیابی کاهش پوشش گیاهی، محاسبه تغییر پوشش زمین در انتشار کربن، تعاملات سطح زمین و جو و پیشبینی تأثیر تغییرات آب و هوا.
)