دانشجوی کارشناسی، علوم و مهندسی محیط‌زیست، دانشکده منابع‌طبیعی، دانشگاه تهران.
چکیده
خاک یکی از مهم‌ترین منابع‌طبیعی هر کشور است. امروزه فرسایش خاک به عنوان خطری برای رفاه انسان و حتی برای حیات او به شمار می‌رود. در مناطقی که فرسایش کنترل نمی‌شود، خاک‌ها به تدریج فرسایش یافته و حاصل‌خیزی خود را از دست می‌دهند. برای مبارزه با فرسایش، هدف اول معمولا ایجاد پوشش‌گیاهی است ولی در شرایطی که امکان ایجاد پوشش‌گیاهی نیست برای مبارزه با فرسایش بادی، از تثبیت ماسه‌ها با مالچ نفتی یا استفاده از موانع غیرزنده مانند حصیر، نی، سرشاخه درخت، بشکه، تخته‌های بلند و غیره به عنوان بادشکن و برای جلوگیری از حرکت ماسه استفاده می‌شود (موید جعفری و همکاران، 1395). برای تثبیت خاک از روش‌های مختلف فیزیکی (مانند: شخم‌زدن زمین)، شیمیایی (مانند: مالچ‌های نفتی و پلیمری (و زیستی) مانند: کاشت گیاه و استفاده از مالچ‌های طبیعی (استفاده می‌شود که هرکدام دارای مزایا و معایبی می‌باشد. مالچ‌ها خصوصیات زیادى دارند که باعث مى‌شود تا در جهت تثبیت شن جز گزینه‌هاى اصلى باشند. باید توجه داشت که مالچ‌هاى نفتى اثرات محیط‌زیستی فراوان و هزینه‌هاى بالایی در جهت تثبیت شن‌هاى روان دارند، بنابراین انتخاب روش و به کاربردن وسیله صحیح براى مبارزه با آن باید با مطالعات و بررسى‌هاى دقیق و توجه به وضع اقلیمى و جغرافیایی و حتى اجتماعى منطقه صورت گیرد نه این که به عنوان یک فرمول و یک دستورالعمل براى مبارزه با فرسایش بادى براى کلیه نقاط به کاربرده شود (سعیدی و همکاران، 1397).
)